ХҮЛӨӨ АЛАҺАН АНГУУШАН

Абын хүбүүн Аюудай

Агнаха ехэ дуратай аад,

Номо, һомоёо агсажа,

Нохойгоо хойноо дахуулжа,

Одоо нэгэтэ үглөөгүүр

Ойдо тэрэ гараба ха.

Наранай элшэ дулаахан —

Наартай тархиинь эльбэнэ.

Сэсэгэй хангал хоншуухан —

Сэсэн бодол түрүүлнэ.

Хурдан хүлтэ гүрөөһэн,

Хура, хүдүү, жэрхэш һаа —

Хуул баран хүбүүндэ

Хэрэгтэй байһаниинь лабтай

                                     даа.

Тужын араар зурыһан

Тунга боролжо хүрэһөөр лэ

Эгээл түрүүшын ан гэхэ

Эреэхэн шубуухай харажархёо.

Хаба соогоо маряаһаар

Хажуудань шахуу ошоходонь.

Ангууша зүрхэниинь булгилжа,

Амаарнь багаха бултайба.

Бургааһан бухайр һаадагаа

Булай шангаар татаа гү —

Ангад гэжэ амиламсаарнь,

Аймхай яндуулынь ниидэшэбэ.

Дэмыдэ табиһан һуршаяа

Дэрһэнэй оёороор һуулижа,

Арайл гэжэ олобо хаш –

Харайн саашаа ошобо ха.

Боро турагые боорлохо

Бодол түрэжэш болоо даа.

Хара гүрөөһые халгуулха

Хаба ороод ябаа даа.

Теэд…

Һанаһан һанаа зүбтүүлхэ

Һамбаа, шадал хэрэгтэй. .

Бодоһон бодол тэнсүүлхэ

Бэрхэ гэжэ баһал бии…

Үдын наранай шаража,

Үлдэхэ сагай тулахада,

Яалдамар манай ангуушан

Ябаха аргаа һалаба ха.

Һаадаг номониинь һандаржа,

Һабагшын үзүүрээр дүнгэнхэй,

Гаһар хорёошо нүхэрынь

Газараар хэлээ шэрэнхэй,

Хоёр хүлөө һольбуулжа,

Холо дүтэ алхалһаар

Гэр тээшээ гэшхүүлбэ,

Газар тээшээ галгюулба.

Эхэнь хүбүүхэнээ энхэрэн,

Энеэб-энеэб угтаба:

— Алаһан ангаа асаржа,

Бариһан олзоо харуулыш.

— Алаагүйб…

— Алаа ааб даа, хүбүүмни,—

Абань тудажа абаадхёо. —

Алангүйгөөр яаха һэм…

— Алим теэд?

— Алсайһан энэ хоёроо

Алаад ерэбэ бэшэ аалши?

Аа-а…